De impact van een mentor: het verhaal van imran

Imran, 20 jaar, maakt deel uit van de tweede generatie TADA, toen de organisatie nog in haar kinderschoenen stond.  Eef was zijn pedagogisch coördinator. Hun relatie liep niet altijd over een leien dakje… maar beetje bij beetje ging het de goede kant op. Dankzij de weekendschool en Eef’s persoonlijke aanpak veranderden de inzichten van Imran 180 graden. Vandaag is hij een succesvolle VUB-student, heeft hij een eigen vzw en een heleboel ambities. We gingen met beiden in gesprek om meer te weten te komen over hun relatie en hoe die door de tijd heen is geëvolueerd.

Van wispelturige tiener… 

Eef, Imran, wie zijn jullie? 

       Eef: “Ik werk sinds 2013 bij TADA en ben vandaag Project Facilitator.

       Imran: “Ik ben alumnus bij TADA, ik ben 20 jaar oud en zit in het eerste jaar economische Wetenschappen aan de VUB. Ik woon in Schaarbeek met mijn 5 broers en zussen en ik heb een vzw opgericht om kinderen kennis te laten maken met kunst.”

Vertel ons over jullie start bij TADA. 

        Eef: “Ik zal me altijd mijn eerste zaterdag als pedagogisch coördinatrice herinneren. Het was chaos! Ik was heel zenuwachtig en had weinig pedagogische ervaring met kinderen. Een groot deel van mijn leerlingen waren energiek, maakten veel lawaai en waren moeilijk om mee om te gaan.”

        Imran: “Ik was deel van die kinderen… die moeilijk te behandelen waren (gelach). Toen zette ik me af tegen het gezag op school. Ik had het nodig om mezelf te tonen.”

Imran, hoe verliep jouw parcours op school?

       Imran: “Ik heb twee keer gedubbeld in het lager onderwijs. De leerkrachten zeiden me telkens dat ik nooit mijn diploma zou halen, dat ik nooit een job zou vinden en dat ik hun tijd verspilde. Toen begon ik in opstand te komen tegen de school.”

       Eef: “Toen hij bij TADA aankwam dacht Imran dat hij opnieuw met een leerkracht te maken had. Maar bij TADA is de relatie die we aangaan met de leerlingen en de ouders heel uniek. Ik ben in hem blijven geloven, heb naar hem geluisterd en ben hem blijven opvolgen. Elke zaterdag gaf ik hem een nieuwe kans.” 

…Naar ambitieuze student-ondernemer

Wanneer beseften jullie dat deze aanpak effect had?

       Eef: “Ik herinner het me alsof het gisteren was. Imran was net veranderd van school, dat was voor hem een nieuwe start. Toen we terugkwamen van een uitstap zei hij me « Ik weet dat ik de voorbije jaren heel irritant was, maar ik ga je dit jaar bewijzen dat ik me ook goed kan gedragen. »”

      Imran: “Ik ben toen gaan beseffen dat TADA heel anders was dan school. Bij TADA maakte ik deel uit van een familie met echt menselijke contacten. Eef heeft gezien wie ik echt ben en heeft in me geloofd.” 

Welke methode heb je gebruikt om dat resultaat te bereiken?

       Eef: “Eerst was ik een strenge coördinatrice die gefrustreerd werd omdat er niet altijd naar mij werd geluisterd. Toen ik begreep heb dat ik met mijn communicatie naar de leerlingen een impact kon hebben veranderde alles. Vandaag geef ik onder andere workshops aan leerkrachten, en iedereen die geïnteresseerd is, over de methodes die we gebruiken bij TADA.”

       Imran: “Elke zaterdag werd er op een positieve manier met ons gesproken en werd de focus gelegd op wat we hadden bereikt. Als er iets minder goed liep, werd er naar ons geluisterd en leerden we onze emoties te controleren. Mijn baas bij Walibi, waar ik een studentenjob deed, was onder de indruk van hoe ik omging met conflicten. In elk geval, deze aanmoedigende sfeer heeft me getoond dat het leren ook leuk kan zijn. Eef heeft me positieve communicatie geleerd en heeft me geleerd te luisteren, niet te oordelen en het belang om vooroordelen opzij te zetten. Die waarden maken nu deel uit van mij en zijn belangrijk voor mijn ontwikkeling.” 

En wie ben je vandaag Imran?

       Imran: “Ik ben een gepassioneerde student. Ik zou graag manager of leerkracht worden omdat het jobs zijn waar je een gigantische impact hebt. Dat gaat via kleine dingen: complimentjes, een bemoedigende blik, oprechte feedback… Ik heb de negatieve kant hiervan mogen ervaren. Nu wil ik het goede voorbeeld geven. Daarom heb ik een vzw opgericht waarmee ik kinderen probeer te inspireren door toe te passen wat ik bij TADA heb geleerd.”

       Eef: “Ik zou er nog aan toevoegen dat Imran een volwassen persoon is die heel verantwoordelijk is, die weet wat hij wil en weloverwogen keuzes maakt.”